Hoera! 8 maanden en 2 dagen na onze eerste afspraak bij een gynaecoloog hebben we eindelijk groen licht. Wie had dat gedacht... Ik heb zelfs nog een beetje getreuzeld met het maken van die afspraak begin maart. Als ik toen wist wat ik nu weet...
Een kleine reflectie op deze eerste maanden. Dit was voor ons fase 1. Toen we in maart van dit jaar bij de gynaecoloog zaten dacht ik nog dat "alleen" het zaad van MeneerHaan ons probleem was. De eerste testen wezen ook allemaal in die richting. Na onze doorverwijzing naar een ziekenhuis waar ze ook echt IVF/ICSI doen bleek dat we alle testen moesten worden herhaald, plus nog een paar extra. Dat leek wel logisch, omdat ze alles precies willen weten, en nu alvast alle informatie willen verzamelen die mogelijk ooit nodig is. Zo moest er een HSG worden gemaakt om mijn eileiders te bekijken (niet relevant voor IVF/ICSI) en te bezien of er afwijkingen waren aan mijn baarmoeder (wel relevant voor ICSI, met het oog op terugplaatsing van een of twee embryo's). Zag ik tegenop, viel mee. In diezelfde week een hysteroscopie, waarbij een klein maar diepliggend myoom werd weggehaald. Met een schaartje. Zonder verdoving. Zag ik niet tegenop (want wist ik niet), viel Heel Erg Tegen. Met hoofdletters! Ik zie me nog staan op de parkeerplaats, achteraf. Ik was gewoon geshockeerd, wat is mij nu overkomen? Maar niet alleen de pijn die ik daarvan had, maar ook het feit dat ik ineens een patiënt leek te zijn kwam best hard aan.
En toen bleek na de cyclusanalyse en de zoveelste bloedtest ook nog dat mijn schildklier niet goed functioneert. Nog meer testen en ik had zo maar ineens een auto-immuun ziekte: Hashimoto. Goed dat dat nu ontdekt is, voor mij en voor een eventuele zwangerschap. Het zou miskramen kunnen veroorzaken en allerlei afwijkingen. Maar het betekende wel weer een paar maanden vertraging. Na steeds hogere doseringen pillen lijkt het nu onder controle, met als bonus dat ik het haast nooit meer koud heb en dan mijn haren en nagels veel sneller groeien. De beloofde paar kilo's die ik supermakkelijk zou afvallen zitten er helaas wel nog aan :-/.
Maar nu is het dan eindelijk zo ver! Alle recepten zijn binnen, de apotheek heeft een bestelling gedaan en over een week of twee kan ik beginnen met spuiten. Hopelijk, als niet allemaal andere vrouwen me dan voor zijn, zul je net zien natuurlijk!
Een kleine reflectie op deze eerste maanden. Dit was voor ons fase 1. Toen we in maart van dit jaar bij de gynaecoloog zaten dacht ik nog dat "alleen" het zaad van MeneerHaan ons probleem was. De eerste testen wezen ook allemaal in die richting. Na onze doorverwijzing naar een ziekenhuis waar ze ook echt IVF/ICSI doen bleek dat we alle testen moesten worden herhaald, plus nog een paar extra. Dat leek wel logisch, omdat ze alles precies willen weten, en nu alvast alle informatie willen verzamelen die mogelijk ooit nodig is. Zo moest er een HSG worden gemaakt om mijn eileiders te bekijken (niet relevant voor IVF/ICSI) en te bezien of er afwijkingen waren aan mijn baarmoeder (wel relevant voor ICSI, met het oog op terugplaatsing van een of twee embryo's). Zag ik tegenop, viel mee. In diezelfde week een hysteroscopie, waarbij een klein maar diepliggend myoom werd weggehaald. Met een schaartje. Zonder verdoving. Zag ik niet tegenop (want wist ik niet), viel Heel Erg Tegen. Met hoofdletters! Ik zie me nog staan op de parkeerplaats, achteraf. Ik was gewoon geshockeerd, wat is mij nu overkomen? Maar niet alleen de pijn die ik daarvan had, maar ook het feit dat ik ineens een patiënt leek te zijn kwam best hard aan.
En toen bleek na de cyclusanalyse en de zoveelste bloedtest ook nog dat mijn schildklier niet goed functioneert. Nog meer testen en ik had zo maar ineens een auto-immuun ziekte: Hashimoto. Goed dat dat nu ontdekt is, voor mij en voor een eventuele zwangerschap. Het zou miskramen kunnen veroorzaken en allerlei afwijkingen. Maar het betekende wel weer een paar maanden vertraging. Na steeds hogere doseringen pillen lijkt het nu onder controle, met als bonus dat ik het haast nooit meer koud heb en dan mijn haren en nagels veel sneller groeien. De beloofde paar kilo's die ik supermakkelijk zou afvallen zitten er helaas wel nog aan :-/.
Maar nu is het dan eindelijk zo ver! Alle recepten zijn binnen, de apotheek heeft een bestelling gedaan en over een week of twee kan ik beginnen met spuiten. Hopelijk, als niet allemaal andere vrouwen me dan voor zijn, zul je net zien natuurlijk!
No comments:
Post a Comment