Het doen en het laten

Misschien is het omdat we er al zo lang tegen aan hikken, dat het eigenlijk nog steeds niet is geland in mijn hoofd, het hele IVF/ICSI-circus. Het voelt nog behoorlijk surreëel dat ik over een paar weken of misschien wel dagen hormonen ga inspuiten, dat ze eicellen weg gaan nemen, hopelijk bevruchten en terugplaatsen. Ik lees er over op Twitter, in blogs, maar het altijd iemand anders z'n "feestje". Gaat dit werkelijk ook bij ons gebeuren?

Ondertussen kom ik wel het een en ander aan informatie tegen. Over wat je zou moeten doen en laten om de kansen op succes te verhogen. Ik probeer wel wat kilo's af te vallen, niet dat ik veel te zwaar ben, maar een beetje minder kan geen kwaad. Ook een beetje sporten om mijn lichaam wat "in shape" te krijgen, dan kan ik tenminste tegen een stootje, en alle buikspieren die ik nu nog creëer zijn mooi meegenomen. En sinds de allereerste afspraak 8 maanden geleden slik ik de meeste ochtenden een foliumzuurtabletje, zoals werd aangeraden: "baat het niet, dan schaadt het niet".  Maar vaak vergeet ik het ook. Gisterochtend dacht ik ineens: oh, ik moet dat niet meer vergeten, want over 4 weken (plusminus) zou ik zwanger kunnen zijn.

Er zijn ook allerlei dingen die ik zou moeten laten. Alcohol, koffie, zuivel. Alcohol snap ik, in ieder geval na een terugplaatsing. Minder alcohol is natuurlijk altijd wel goed, ook voor bovengenoemde lijn. Maar zo lang we nog steeds niet concreet ergens mee bezig zijn, laat ik de wijntjes niet staan. Zo veel zijn he er nou ook weer niet. Meestal. Zuivel zou ook niet goed zijn, maar daar trek ik me nog even niets van aan. Die zuivel heb ik ook weer nodig bij die paar kilo afvallen. En het is allemaal biologisch, dus moet dat maar in orde zijn.

Maar dan. De koffie laten staan. Dat was een opgave. Ik vind het moeilijker dan stoppen met roken een paar jaar geleden. Het hoort zo bij mijn dag. Op een dood moment als ik aan het werk ben een cappuccino halen. Zaterdagochtend een krantje en een heerlijke macchiato. Na het eten een espresso. Ik ben er bijna van overtuigd dat ik lichamelijke afkick-verschijnselen had, wat onzin is. Op vakantie drink ik vaak dagen of weken geen koffie (hoewel ik dan geen fijne koffietent voorbij kan lopen als we er in de buurt zijn). Nu red ik mezelf met decaf. Matig succes. Thuis gaat t nog, met mijn eigen Nespressootje. Op mijn werk: niet te zuipen, want daar doen ze een heel karig schepje decaf-koffie in het apparaat. Resultaat: waterige zooi. Dus nu ben ik nog veel dankbaarder dan ik ooit gedacht had te zijn met de inmiddels overgewaaide Starbucks. Mag ik een decaf double tall non-fat cappuccino?